Akıllı ve birbirine bağlı ürünlerin bulunduğu ve tüm pazarların tek bir inovasyon ile yok olabileceği bir dünyada, üretim yapan şirketler tamamen yeni yaklaşımlar bulmakla yükümlüdür. Bazıları, ürün uygulama verilerini kaydederek ve tekrar yeni ürünlerin icatlarına ve geliştirmelerine dâhil ederek eğilimleri önceden yakalamak istemekte. Ancak, ne üretmek istediklerini bilmelerine rağmen, bu şirketler yine de üretim aşamasından geçmek zorundadır.
Bu nedenle üretim, içinde bulunduğumuz – inovasyonun uygulama aşamasında – bu “yeni zamanda” belirleyici bir öneme sahiptir. Bu şekilde sadece tedrici bir iyileşme elde edebilirler. Bu yüzden, üretim yapan şirketler dijital ortama geçmek zorundadır.
Sadece bu bilginin dijital çizgisi, dijitalleşme ile birlikte ticari anlamda itici güce dönüştürülebilir. Ancak eksiksiz olarak “dijitalleşmiş ve üretim yapan şirketler” inovasyonlara cevap verebilmekte veya inovasyonlara başlamak için daha iyi konumlanmaktadır.